| Regen in Rome | ||
Houten, 4 februari 2001 - De huwelijksreis van Selma en Elco naar Rome zit erop. Vier dagen Rome, waarvan er twee volledig in het water zijn gevallen door heftige regen. Gewapend met paraplu heeft het kersverse echtpaar zich niet laten weerhouden om de oudheid tot zich te nemen. De heenreis, op zaterdag 27 januari, verliep voorspoedig. Na een rustige vlucht van ongeveer twee uur (waarbij het bruidspaar in de kockpit mocht kijken en even babbelden met de piloten) landden ze op het vliegveld ten westen van Rome. Na een half uur met de trein stonden ze in hartje Rome, op het centraal station dat een doolhof bleek te zijn. Om die reden was het laatste stukje naar het hotel met de metro een puzzeltocht waar de boswandelingen van Scouting Maarn bij verbleken. Maar het is gelukt. Het hotel was sjiek, inclusief een bad met harde waterstralen en twee tv's op de kamer (waar dat goed voor is, is nog steeds niet duidelijk, maar het klinkt wel stoer). De eerste dag was nog erg zonnig, en Selma en Elco hebben op die zondag het Vaticaanmuseum bezocht. Erg indrukwekkend al die oudheid en vooral de overvloed waarin al die glitter en glamour aanwezig is. Enorme beelden, beschilderingen, mozaïek-wanden, pilaren en gebouwen, overal waar je kijkt. En allemaal heel erg oud. Een belangrijke vraag die steeds naar boven kwam was: "Hoe hebben ze dit ooit kunnen bouwen in de vijftiende eeuw, zonder machines en andere moderne hulpmiddelen? Maandag en dinsdag regende het de hele dag. Overal in de stad schoten Italianen met bosjes paraplu's als paddestoelen uit de grond, om die aan de toeristen te verkopen. Selma had een paraplu mee van huis genomen, Elco heeft er een gekocht bij zo'n Italiaan. En dat was het geld zeker waard, want de plu heeft zijn dienst bewezen. Daardoor werden de wandeltochten langs de bezienswaardigheden in de stad toch nog de moeite waard. De Spaanse Trappen, de Trevi-fontein, de Sint Pieter Kerk, het Sint Pieter Plein, alle belangrijke plaatsen van Rome zijn bezocht. En hoewel er op een gegeven moment sprake was van een 'overload' aan beelden, gebouwen en cultuur, was het zeker de moeite waard. Op de dag van vertrek, woensdag 31 januari, was het in Rome natuurlijk opeens mooi weer, met een stralend zonnetje. Helaas was het toen wel mistig in Amsterdam, waardoor het vliegtuig een uur later vertrok. De piloot nam - om wat vertraging in te halen - een kortere route over de Alpen, wat een geweldig uitzicht vanuit het vliegtuig opleverde. Zelfs de Mont Blanc was goed te zien. Ondanks de regen zijn Selma en Elco er lekker uit geweest. Het idee dat ze morgen, maandag 5 februari, weer aan het werk moeten en dat daarmee het gewone leven weer begint, klinkt nog even hard na twee weken vol leuke dingen. Maar ook het getrouwde leven gaat op een gegeven moment weer gewoon door... |
|
|
|
|
