Den Bosch, 2 november 2001 - Tineke is al enkele weken bezig met een interne sollicitatie binnen DLG. Er is nieuws op dat front. Tineke mailde deze week: "Een aanstaand collega-adjunct hoofd heeft maandag de boel onbedoeld snel in de wereld geholpen. Er moesten gisteren en vandaag wat kamikaze-acties worden uitgehaald om de rest van de procedure alsnog te doorlopen. Maandag heb ik een gesprek gehad met de regiomanager en vandaag heeft het landelijk management team ingestemd met mijn benoeming. Nu is het dus officieel rond! 

Wanneer ik ga beginnen op mijn nieuwe plek is nog steeds niet duidelijk, wellicht per 1 januari of misschien iets later. Ik hoop zelf op 1 januari: mooie start in het nieuwe jaar. Zo langzamerhand begint die nieuwe baan ook bij mezelf door te dringen. 

De afgelopen weken heb ik me vooral zorgen gemaakt over mijn huidige team met projectleiders: hoe gaat het met hen verder en worden zij niet aan hun lot overgelaten als ik weg ben. Het werk probeer ik nu al zo te organiseren zodat ik niet al te zeer gemist wordt na 1 januari. En stiekem begin nu al te denken over wat ik straks allemaal ga doen: veel meer mensen begeleiden dan nu (40 ipv 10 tot 15) en op een ander nivo, meer op het gebied van functioneren in het algemeen en organisatieontwikkeling ipv functioneren in relatie tot het projectresultaat. Het nieuws gaat nu als een lopend vuurtje door de organisatie: veel leuke reacties gehad de afgelopen dagen. Nu gaat het echt leven!

Het voordeel van zo'n lange procedure is dat je veel momenten kunt inbouwen waarop je een feestje kunt vieren. Het eerste feestje (lees etentje met Joost) was toen ik wist dat ik als nummer 1 uit de selectieprocedure was gekomen. En dan hebben we afgelopen vrijdag, de postieve uitslag van de assessment zelfs overgeslagen. Vandaag hebben we gezellig thuis gegeten, maar wel met een fles wijn er bij om te vieren dat het nu 'echt' is. En dan kunnen we straks nog vieren als ik weet wanneer de begindatum is en wanneer ik de officiele aanstelling in huis heb en....

Ondertusssen tref ik ook al andere voorbereidingen: straks wordt mijn agenda en mijn telefoon en soms e-mail bijgehouden door een secretaresse. Dat wordt dus wennen straks; geen regie meer over mijn agenda. Om dat alvast voor te zijn hebben we nog snel een bezoekje aan de familie in Noorwegen ingepland voor januari zodat die week in ieder geval vrij blijft staan.

Terug naar nieuwsoverzicht